by Jacques Fabrice Herman Perk (1859 - 1881)
Maneschijn
Language: Dutch (Nederlands)
De zon der nacht kwam uit de bergen klimmen, En zoomt met zilver de afgedoolde wolken: Het water wentelt ze in zijn blanke kolken, En doet ze in kabbelende rimpels glimmen; Door 't glanzend bergwoud dolen doffe schimmen, Die, slank en trillend, bosch en berg bevolken... De stilte alleen kan al die rust vertolken: De nacht houdt de adem in; de rotsen glimmen: Aan ieder sprietje bleef een dauwdrup hangen, - De hitte werd door de avonddauw gevangen, En geurt er mede uit de aard, die liefde wademt; De mensch luikt vol genot de droomende oogen, En 't luwtje, als liefde al zoetjes aangevlogen, Heeft kussend hem den sluimer ingeademd...
Confirmed with Jacques Perk, Gedichten, Bert Bakker, Amsterdam 1999 p.96
Authorship:
- by Jacques Fabrice Herman Perk (1859 - 1881), "Maneschijn", appears in Gedichten, in Mathilde. Een sonnettenkrans in vier boeken, in Boek III [author's text checked 1 time against a primary source]
Musical settings (art songs, Lieder, mélodies, (etc.), choral pieces, and other vocal works set to this text), listed by composer (not necessarily exhaustive):
- by Helena Simon , "Maneschijn" [ voice and piano ], Amsterdam : De Nieuwe Muziekhandel [sung text not yet checked]
- by Henri Zagwijn (1878 - 1954), "Maneschijn" [ voice and piano ], from Zangen der Nacht, no. 3, Amsterdam : De Nieuwe Muziekhandel [sung text not yet checked]
Researcher for this page: Joost van der Linden [Guest Editor]
This text was added to the website: 2023-04-13
Line count: 14
Word count: 110